Korona Günlükleri 6
Dün gece, kız arkadaşlarımla en çok neyi özlediğimizi konuşuyorduk... Karantina sürecinde en çok sevdiklerime sarılmayı ve kalabalık, enerjisi yüksek bir ortamda sarhoş olup dans etmeyi özledim. Kanımı kaynatacak, tekrar genç olduğumu hissettirecek atmosferleri özledim.
Bakalım bu sürecin sonunda aynı düzenin içinde debelenmeye devam mı edeceğim yoksa şartları değiştirecek gücü kendimde bulacak mıyım?
İfade özgürlüğüne, sokaklarda yeşile, ucuz eğlenceye, güzel kariyer fırsatlarına, sosyal devlete, özgürlük hissine ise uzun süredir hasretim, gerçekten ekmek su kadar ihtiyaç duyuyorum.
En son böyle bunalmış hissettiğimde İstanbul'dan İzmir'e taşınıp düzenimi komple değiştirmiştim.
Düzen değiştirmek demişken...
Bana sorarsanız, başkalarına yük olmadığınız ve zor durumda bırakmadığınız sürece, aldığınız hiçbir radikal karar hayatınızı mahvetmiyor, mükemmelleştirmiyor da, sadece başka bir yöne sürüklüyor. O da eksileri ve artılarıyla başka bir düzen. Şu anki hayatınız gibi.
Hayattaki en büyük iyikilerimden biri İstanbul'da yaşamaya başlamaktı. Dönünce aradaki farkı çok iyi anladım ki İstanbul; özellikle genç iseniz, insana bambaşka bir vizyon katıyor. Hayatımda ilk defa kendi evime çıktım ve beni müthiş mutlu etti bu deneyim, çok güzel arkadaşlıklar kurdum, senelerce istediğim gece hayatını deneyimledim, farklı iş yerlerinde çalıştım, iş vesilesiyle bir sürü seyahate çıktım, vizyoner, iyi eğitimli insanlarla tanıştım ve bana çok şey kattılar, yüksek lisansı bitirdim.
Mobil olarak çalışabileceğim alternatif bir düzeni her zaman merak etmiştim. Bu hayat tarzında zorlanmamak için, masraflarımı kısmak adına yeniden İzmir'e taşındım. Yavaşlamak psikolojime iyi geldi, annemle harika tatillere çıktık, beraber çok güzel anılar biriktirdik, hayatımı birleştirmek istediğim adamla tanıştım, beraber kendimize cici bir ev kurduk, bir şirket kurdum, tadı damağımda kalsa da müthiş heyecanlı bir patronluk dönemi geçirdim, sporu hayatımın bir parçası haline getirdim.
Bünyem feci halde bir değişiklik istiyor artık.
Bünyem feci halde bir değişiklik istiyor artık.
Bakalım bu sürecin sonunda aynı düzenin içinde debelenmeye devam mı edeceğim yoksa şartları değiştirecek gücü kendimde bulacak mıyım?