PEMBE PANJURSUZ EV

Bu sene benim için zordu. İyi hissetmek kendiliğinden olmadı çoğu zaman, çabalamam gerekti. Sanki bir tökezlersem her şey tepe taklak olur gibi hissettiğim için hiç kendimi bırakmadım. Her sabah işe gitmeden önce egzersiz yaptım, çoğu zaman sağlıklı beslendim, pilatese başladım, kısıtlamalar kalkınca hafta sonları hiç evde oturmadım, güzel planlar yaptım. Kötü bir seneydi diyip kazanımlarıma haksızlık etmek istemem ama içimde hep bir huzursuzluk ile gezdim. Böyle hissedince genelde büyük değişimler oluyor hayatımda. Neyse oraya geleceğiz... Bu sene hafta içi her gün ofise gittim. 5.5 sene evden çalışıp herkesin evden çalıştığı dönemde tam zamanlı ofise gitmem de epey absürd oldu. Yılın ilk yarısındaki covid kısıtlamaları beni epey zorladı, hafta içi full çalışıp, hafta sonları kapalı kalmaktan çok bunaldım, bir yandan 5.5 senenin ardından tekrar her sabah erken kalkmaya, günümün 9 saatini kapalı bir ortamda geçirmeye, denizden, güneşten, hayattan kopuk yaşamaya, hafta sonlarına yükleni

Vaktiyle Avrupa Öğrencileri Forumu (AEGEE) isimli bir öğrenci topluluğuna üyeydim. Kişisel gelişimime en çok katkı sağlayan ve en güzel anılarımın olduğu yerdi. Merkezi Brüksel'de, il bazlı örgütlenen ve AB dışında 2-3 ülkede de temsilcilikleri olan çok büyük uluslararası bir öğrenci topluluğu. İzmir şubesi de, vaktiyle Ege Üniversitesi'ne tahsis edilen Murat Köşkü'ndeydi. Herhalde AEGEE ofisleri içindeki en güzel ofis bizimkiydi.  Harika bir gerçek hayat simülasyonuydu. Etkinlik yönetme, insan yönetme, finansman, ilişkiler, lobicilik, iktidar hesapları...  Üniversiteden çok yakın 4 kız arkadaş Buca'da okuyup, haftanın belirli günleri Bornova'ya bayıla bayıla giderdik. İlk uluslararası deneyimlerimizi İzmir'de yaşadık, buraya gelen yabancı öğrencilerle İngilizcemizi geliştirdik, sonra biz de defalarca yurt dışındaki etkinliklere katıldık.  Bu toplulukta olmayı bizim kadar seven başka insanlar da vardı tabi. Bizimki kadar yakın olan bir grup erkek arkadaş... Yöne