Mütevazılık
Çocukken hep ön planda olmak isterdim ben. Şiir yarışması mı var, münazara mı? Tiyatroya seçmemi olacak? Dans yarışması mı olacak? Hepsine katılmak isterdim ve hepsinde bir şekilde çok iyiydim. Baya baya çalışıyordum her şeye. İlkokuldayken sınıf başkanı da olmak istiyordum, sınıfta en güzel el yazısına sahip ben olayım da öğretmen temize geçirme işini hep bana versin isterdim. Şimdi bakıyorum da el yazım bu kadar çirkinken, vaktiyle nasıl sınıfın en güzel yazanı olmuşum? Hırs küpüydüm yani. Ama öyle hiç kimseye üstünlük taslama, ekarte etme, hor görme gibi bir niyetim yoktu. Benim derdim kendimleydi. Başkalarından farklı bir şeyler yapmak, iddialı olmak, iyi olmak, ön planda olmak çok keyifliydi benim için. Kimsenin bundan rahatsız olabileceği aklımın ucuna gelmemişti. Ama birileri bundan rahatsız olmuştu. Bir süre sonra birçok kişinin bana gıcık olduğunu anladım, okulda yıllarca bana sataşanlar oldu. Ergenliğime denk gelen bir dönemdi. Ben sadece bu kısmını mı çektim yoksa