Korona Günlükleri 5
Yeni bir sınıf ayrımı oluştu birden bire; karantinada ne kadar mutluyuz?
Geçim kaygısından, bitmeyen ev işlerinden, huzursuz ev ortamından bezmişseniz; fakir, zorlukları olsa da genel olarak iyiyim ama gelecek için endişeliyim diyorsanız; orta sınıf, çok mutluysanız; tuzunuz kuru demektir.
İki sokağa çıkma arası her gün sahile gittim, sahile gittiğim zamanlar modum iyi. Sokağa çıkma yasağının 2. gününde homurdanmaya başlıyorum. İlk başlarda, biraz da kısa süreceği umuduyla yasaklara karşı daha destekler bir tutumdaydım ama şimdi, her gün kimsenin takip edemediği yeni yeni kuralların gelmesi benim canımı sıkmaya başladı. Daha 2 yaşında bile sokakta yürürken elimden tutulunca ciyak ciyak bağıran bir çocuktum. O zaman da kimse bana karışmasın istiyordum, şimdi de öyle.
Bilmiyorum, bazı şeyler bana daha ağır geliyor sanırım. Kendimi kapana kısılmış hissettiğimde hep değiştirmek istiyorum, devamlı olarak bana ait özgür bir alan yaratmaya çalışıyorum. O alan sürekli küçülüyor. Küçüldükçe ben homurdanıyorum. Başkalarını da bu kadar rahatsız etse, onlar da değiştirmeye çalışırlardı herhalde diye düşünüyorum.
Değiştirmek ya da isyan etmek bir yana, uyum sağlamayı bir erdem gören, her dayatılanın, popüler ve havalı olanın peşinden koşa koşa giden bir güruh var. Niyet okumayı bırakalı çok oldu, o yüzden bunlar "sahte" diye yaftalamak istesem de, durup bir düşünüyorum, 'gerçekten böyle mi hissediyorlar?' diye...
Hiç mi bu ülkede kısıtlanmış hissetmiyorlardı acaba? Salgın tehdidi bahane edilerek daha baskıcı bir dünya düzeninden hiç mi endişelenmiyorlar? Daha vahşi bir kapitalizmin olduğu, sınıf farkının daha da arttığı... ?
Baktığınız zaman salgın tehlikesinden dolayı etkinlikler daha az bilet satacaksa, restoranlar daha az kişi kabul edecekse, her şey daha butik olacaksa birim fiyatlar da artacak. Buna parası yeten kesim azalacak. Neredeyse her şey lüks olacak.
E bir de hali hazırdaki özgürlüklerimiz gitti; elini düşünmeden ağzına götürmek, gönlünce sokağa çıkmak gibi...
Neden başlarda dünyanın daha iyi gideceğini düşündüm bilmiyorum ama aslında yukarıdaki senaryo daha olası.
Dünyanın kısa vadede benim açımdan daha iyi bir yere gideceğini düşünmüyorum ama mutlaka bir alternatif olacak. Bu da düzene ayak uyduranlar değil, homurdananlar sayesinde olacak.
Geçim kaygısından, bitmeyen ev işlerinden, huzursuz ev ortamından bezmişseniz; fakir, zorlukları olsa da genel olarak iyiyim ama gelecek için endişeliyim diyorsanız; orta sınıf, çok mutluysanız; tuzunuz kuru demektir.
İki sokağa çıkma arası her gün sahile gittim, sahile gittiğim zamanlar modum iyi. Sokağa çıkma yasağının 2. gününde homurdanmaya başlıyorum. İlk başlarda, biraz da kısa süreceği umuduyla yasaklara karşı daha destekler bir tutumdaydım ama şimdi, her gün kimsenin takip edemediği yeni yeni kuralların gelmesi benim canımı sıkmaya başladı. Daha 2 yaşında bile sokakta yürürken elimden tutulunca ciyak ciyak bağıran bir çocuktum. O zaman da kimse bana karışmasın istiyordum, şimdi de öyle.
Bilmiyorum, bazı şeyler bana daha ağır geliyor sanırım. Kendimi kapana kısılmış hissettiğimde hep değiştirmek istiyorum, devamlı olarak bana ait özgür bir alan yaratmaya çalışıyorum. O alan sürekli küçülüyor. Küçüldükçe ben homurdanıyorum. Başkalarını da bu kadar rahatsız etse, onlar da değiştirmeye çalışırlardı herhalde diye düşünüyorum.
Değiştirmek ya da isyan etmek bir yana, uyum sağlamayı bir erdem gören, her dayatılanın, popüler ve havalı olanın peşinden koşa koşa giden bir güruh var. Niyet okumayı bırakalı çok oldu, o yüzden bunlar "sahte" diye yaftalamak istesem de, durup bir düşünüyorum, 'gerçekten böyle mi hissediyorlar?' diye...
Hiç mi bu ülkede kısıtlanmış hissetmiyorlardı acaba? Salgın tehdidi bahane edilerek daha baskıcı bir dünya düzeninden hiç mi endişelenmiyorlar? Daha vahşi bir kapitalizmin olduğu, sınıf farkının daha da arttığı... ?
Baktığınız zaman salgın tehlikesinden dolayı etkinlikler daha az bilet satacaksa, restoranlar daha az kişi kabul edecekse, her şey daha butik olacaksa birim fiyatlar da artacak. Buna parası yeten kesim azalacak. Neredeyse her şey lüks olacak.
E bir de hali hazırdaki özgürlüklerimiz gitti; elini düşünmeden ağzına götürmek, gönlünce sokağa çıkmak gibi...
Neden başlarda dünyanın daha iyi gideceğini düşündüm bilmiyorum ama aslında yukarıdaki senaryo daha olası.
Dünyanın kısa vadede benim açımdan daha iyi bir yere gideceğini düşünmüyorum ama mutlaka bir alternatif olacak. Bu da düzene ayak uyduranlar değil, homurdananlar sayesinde olacak.