Bir yaş daha devirirken...

Geçen sene doğum günüm için sevgilimle Tiflis'e gitmiştik. Orada bana evlenme teklif etmişti. İzmir'e dönüş yolunda İstanbul'da bir gece durakladık, en yakın arkadaşlarımla doğum günümü ve evlilik planımızı kutladık.

Bu sene Mart gibi tarih alıp, Eylül gibi de evlenmeyi planlamıştık. Ortalık karışık ve sonu öngörülemez bir gündem varken ve sağ olsun kimse de bize evlilik baskısı yapmıyorken, kendimizi o strese sokmamak adına erteledik. Planladığımız gibi gitse belki şu zamanlar evliydim ama öyle olmadığı için mutsuz değilim.

İşte ilk defa yayınladığımız "she said olur" videosu: 

İmza atmamış olsak da kendimi evli gibi hissediyorum zaten. 3.5 senedir beraber yaşıyoruz. 

Bu yaşımda bir araba sahibi oldum, ehliyet aldım. 

Bu yaz en çok denize girdiğim yaz oldu. Hem korona etkisinden, hem de ilk arabalı yazımız olması sebebiyle hep halka açık yerlere gittik. Daha önce bu seçeneği hiç düşünmezdim çünkü halk plajlarına karşı ön yargım vardı. Gittiğimiz koylar zahmetli yerler olduğu için çok kalabalık değildi. Zaten zahmetsiz yerlerin çoğunu işletmeler kapmış. Hep gelen "kitleden" şikayet ederiz ya, beni asıl darlayan kalabalıkmış. Kalabalık olmadığı sürece keyfim hep yerindeydi. 

Evlilik dışında bu yaşımda başka önemli gündemlerim de vardı ama hepsi ertelendi. Oldum 33.

Benim de bu hayattaki sınavım sabır. Hayatta en çok beklemekten nefret eden ve hayatı kaçırma korkusu olan bendenizle hayat adeta alay ediyor dostlarım, beni eğitmeye çalışıyor, sen değil ben büyüğüm diyor. İstediğim şeyler illaki oluyor ama ben ne kadar çabalasam da benim istediğim zamanda olmuyor. Hep daha geç oluyor. Bu da bende kaygı yaratıyor. 

Kaygıyla baş etmek için hep bende kaygı yaratan şartları değiştirmeye çalıştım. Belki de artık şartlarımdan ziyade kaygıyla baş etme mekanizmaları üzerine kafa yormalıyım. 

Yeni yaşımda en çok istediğim şey ise sağlık, maddi güvence ve kendimi ait hissettiğim, dayanışma içinde olduğum bir topluluğun içinde olmak. Gerçekten sağlıklı ve yoğun ilişkiler içinde olduğum bir hayat diliyorum kendime. Yakın yerlerde oturalım, beraber eğlenelim, hayatın akışı birbirimizi önemsememize engel olmasın, birimizin ricası diğerinin önceliği olsun istiyorum. Zorlamayla, kaprisle değil, doğal akışında ve sevgiden yapılsın her şey.

Herkes başka bir yere savrulmuş, gündelik yaşam kaygıları içinde boğulmuş, belli bir yaştan sonra güzel frekanslar tutturmak zorlaşmış, sınırlar iyice kalınlaşmışken istediğim şey benim için de çok zor, farkındayım ama dilek benim değil mi? Diliyorum işte.

Bu yıl en çok sevdiklerimin yanında kendimi iyi hissettim çünkü. Gerçekten bu hayatı anlamlı ve güzel kılan en önemli şey bu.