Kadın olmak zor zanaat

Kadın olmak ne zor yahu! Sanki sen insanüstü bir varlıkmışsın gibi her şeye yetişmeni bekliyorlar. "Bütün gün çalış, sporunu yap, vücuduna bak, bakımlı ol, şık kıyafetler giyin, kültür sanat aktivitelerinden eksik kalma, evini temizle, kendini temizle, yemek yap, saçların her daim bakımlı olsun, ellerin tırnakların düzgün olsun, he bir de her gece seviş"..! Oldu canım başka?

Bu kadar mükemmelliğin sıkıcı olduğunu düşündüğüm gibi zaten baştan "mükemmellikle alakam yok" diyip işin içinden sıyrılıyorum.

Bütün gün masa başında, nerdeyse yerimden kalkmadan çalışıyorum, zihnen gerçekten yoruluyorum. Bütün gün oturduğum için iş çıkışı trafiğini bahane edip eve yürüyerek gidiyorum ki durumu biraz toplarlayayım. Hem de az buz değil günde en az 4 km yürüyorum yani. Eve geç gelip o halde yemek yapmayacağım için dışardan yemek söylüyorum. Tabii bu vakitsizlikte kültür sanat etkinlikleri, kişisel bakım, alışveriş, sosyal hayat ihmal edilen, vakit bulunursa haftasonu yapılan aktivitelere dönüşüyor. Düşün bir de ilişkin olsa sevişmeyi de yapılacaklar listesine koyman gerekirdi. (Böyle de basitleştiririm olayı)

Esasen tembel bir insan da değilim ama yetişemiyorum yani. Dinlenmeye ihtiyacım olduğu anda dinlerim arkadaş. Yemişim bakımı! Bir kere bir kadın hem meşgul hem bakımlıysa kesin parası boldur. Kendin uğraşmaya kalksan hayatta altından kalkamazsın. Başkasına yaptırsan da epey bir zamanını alıyor. Nasıl bir vakitleri var bu kadınların anlamıyorum ki?

Asıl baş belası; yemek yapmak. O yemeğe harcanan zaman, efor ve yaptıktan 10 dakika sonra bitmesi sizce de vakit kaybı gibi gelmiyor mu? Neden bu kadınların hepsi yemek yapıp piyasayı yükseltiyor ki? İlerde olur da evlenirsem, evleneceğim adam benden yemek yapmamı beklemezse çok mesud olurum. Yemeği başkası yapsın ben daha fazla dinleneyim. İşte benim yaşam düstrum budur!